Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Duo Reges: constructio interrete. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?

Ita prorsus, inquam;
Illi enim inter se dissentiunt.
Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate.
Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum.

Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Quid est igitur, inquit, quod requiras? Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur. Quae est igitur causa istarum angustiarum?

Et ille ridens: Age, age, inquit,-satis enim scite me nostri sermonis principium esse voluisti-exponamus adolescenti,.
Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina.
Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?

Non enim in ipsa sapientia positum est beatum esse, sed in iis rebus, quas sapientia comparat ad voluptatem.

Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se
acupenserem maenae non anteponere.

Honestum igitur id intellegimus, quod tale est, ut detracta
omni utilitate sine ullis praemiis fructibusve per se ipsum
possit iure laudari.

Ille incendat?: Quae autem natura suae primae institutionis oblita est?
Etiam beatissimum?: Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset.
Itaque fecimus.: Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit.
Bork: Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.

Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Sed quae tandem ista ratio est? Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Sed residamus, inquit, si placet. Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;