In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum; Beatus sibi videtur esse moriens. Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Tamen a proposito, inquam, aberramus. Minime id quidem, inquam, alienum, multumque ad ea, quae quaerimus, explicatio tua ista profecerit. Duo Reges: constructio interrete. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim.

Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit;
Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;
Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt;
Et quod est munus, quod opus sapientiae?
Themistocles quidem, cum ei Simonides an quis alius artem memoriae polliceretur, Oblivionis, inquit, mallem.
Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus.

Quoniamque in iis rebus, quae neque in virtutibus sunt neque in vitiis, est tamen quiddam, quod usui possit esse, tollendum id non est.

Etenim si delectamur, cum scribimus, quis est tam invidus, qui ab eo nos abducat? Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; At iam decimum annum in spelunca iacet. Eadem nunc mea adversum te oratio est.

Quoniamque in iis rebus, quae neque in virtutibus sunt neque
in vitiis, est tamen quiddam, quod usui possit esse,
tollendum id non est.

Natura sic ab iis investigata est, ut nulla pars caelo,
mari, terra, ut poëtice loquar, praetermissa sit;

Itaque et manendi in vita et migrandi ratio omnis iis rebus, quas supra dixi, metienda.
Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim.
Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia.
Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.
Cur iustitia laudatur?
Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur;

Bork: Voluptatem cum summum bonum diceret, primum in eo ipso parum vidit, deinde hoc quoque alienum;
Istic sum, inquit.: An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia?
Bork: A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas.
Sint ista Graecorum;: Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet.

Ego vero isti, inquam, permitto.

Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Esse enim, nisi eris, non potes. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. Non est igitur voluptas bonum. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae.