Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Duo Reges: constructio interrete. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Quid enim possumus hoc agere divinius?

Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti.
Non prorsus, inquit, omnisque, qui sine dolore sint, in voluptate, et ea quidem summa, esse dico.
Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum.
Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius.
Dicimus aliquem hilare vivere;

Eamne rationem igitur sequere, qua tecum ipse et cum tuis utare, profiteri et in medium proferre non audeas?

Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost;
Tanti autem aderant vesicae et torminum morbi, ut nihil ad eorum magnitudinem posset accedere.
Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.
Oratio me istius philosophi non offendit;

Bork: At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit;
Bork: Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt.

Num quid tale Democritus?

Sedulo, inquam, faciam. Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Res enim concurrent contrariae. Esse enim, nisi eris, non potes. Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.

Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam.

Utram tandem linguam nescio? Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta? His similes sunt omnes, qui virtuti student levantur vitiis, levantur erroribus, nisi forte censes Ti. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Prodest, inquit, mihi eo esse animo. Ex quo, id quod omnes expetunt, beate vivendi ratio inveniri et comparari potest.

Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque
diligunt.

Quare attendo te studiose et, quaecumque rebus iis, de
quibus hic sermo est, nomina inponis, memoriae mando;